W Bolesławcu będziemy gościć Andreasa Speringa dyrygenta oraz śpiewaków: Sebastiana Kohlheppa w roli Ewangelisty, Dominika Köningera w roli Jezusa, Grace Davidson (sopran), Benno Schachtnera (alt), Magnusa Stavelanda (tenor), Tomáša Krála (bas) oraz chór Narodowego Forum Muzyki i B’Rock Orchestra. Kierownictwo artystyczne Agnieszki Franków-Żelazny.

Andreas Spering jest jednym z wiodących specjalistów w wykonawstwie historycznym. W dyskografii artysty znajdują się Siroe i Imeneo Händla, Erwin i Elmira Reichardta, arie Mozarta i rzadko wykonywane utwory Haydna. Wiele z nagrań Speringa zdobyło międzynarodowe nagrody i zyskało uznanie na całym świecie.

Sebastian Kohlhepp rozpoczął naukę śpiewu w lokalnym chórze chłopięcym w Limburg an der Lahn. Studiował pod kierunkiem Hedwig Fassbender w Hochschule für Musik und Darstellende Kunst we Frankfurcie nad Menem. Najnowsza płyta z jego udziałem to Pasja wg św. Jana Bacha pod batutą René Jacobsa (Harmonia Mundi).

Dominik Köninger studiował w Szkole Operowej w Karlsruhe pod kierunkiem Rolanda Hermanna. Jest członkiem zespołu Komische Oper Berlin, gdzie obecnie występuje m.in. w rolach mozartowskich: jako Papageno w Czarodziejskim flecie, Guglielmo w Così fan tutte, Hrabia Almaviva w Weselu Figara oraz w roli tytułowej w Orfeuszu Monteverdiego i Juliuszu Cezarze Händla.

Grace Davidson specjalizuje się w wykonawstwie muzyki barokowej. Wystąpiła solo na wielu renomowanych scenach, śpiewając kompozycje barokowe, od Come, ye sons of art w londyńskim Barbican, poprzez Odę na dzień św. Cecylii Purcella oraz Magnificat Bacha w amsterdamskiej Concertgebouw, po Pasję wg św. Mateusza Bacha w nowojorskim Lincoln Center.

Benno Schachtner studiował muzykę kościelną w Hochschule für Musik Detmold, a następnie w Schola Cantorum Basiliensis. Jest pierwszym kontratenorem w historii prestiżowego Międzynarodowego Konkursu Bachowskiego w Lipsku, któremu przyznano tytuł „Bachpreisträger” oraz nagrodę orkiestry. W 2010 r. otrzymał tytuł Najlepszego Młodego Śpiewaka Nadrenii Północnej-Westfalii.

Magnus Staveland studiował w Norweskiej Akademii Muzycznej w Oslo oraz Królewskiej Akademii Operowej w Kopenhadze pod kierunkiem Susanny Eken. Spośród jego niedawnych projektów warto wymienić role mozartowskie: Don Ottavia w Don Giovannim, Tamina w Czarodziejskim flecie, Ferranda w Così fan tutte oraz haydnowskie: Medora w Orlando paladino, Areta w Philemon und Baucis, ponadto Atiego w Aristeo oraz Giove w Bauci e Filemone Glucka, Giove w La dora festeggiante Martína y Solera.

Tomáš Král studiował wokalistykę w Akademii Muzycznej i Teatralnej im. Leoša Janáčka pod kierunkiem Adriany Hlavsovej oraz na kursach mistrzowskich u Julie Hasler, Howarda Crooka, Sary Mingardo i Ivana Kusnjera. Od 2005 r. regularnie współpracuje z Collegium 1704, Collegium Marianum, Musica Florea, Capella Regia, Ensemble Inégal oraz Ensemble Tourbillon. Brał udział w wielu cenionych nagraniach, w szczególności utworów Jana Dismasa Zelenki, m.in. Missa votiva, Requiem i Officium defunctorum oraz Responsoria pro hebdomada sancta. Nagrywał także dla radia (Radio Klara, France Musique) i telewizji (Arte, Mezzo).

Chór NFM został założony w 2006 r. przez Andrzeja Kosendiaka w ramach Filharmonii Wrocławskiej, która w maju 2014 r. została przekształcona w Narodowe Forum Muzyki. Od początku kieruje nim Agnieszka Franków-Żelazny. Bardzo szybko stał się czołowym zespołem na polskiej scenie muzyki chóralnej. Zdobył uznanie, zgłębiając zarówno bogaty repertuar a cappella, jak i wykonując duże formy oratoryjne, operowe i symfoniczne. Zespół współpracował z tak znakomitymi dyrygentami, jak Giovanni Antonini, Bob Chilcott, Konrad Junghänel, Jacek Kaspszyk, Jan Łukaszewski, James MacMillan, Jerzy Maksymiuk, Paul McCreesh czy Krzysztof Penderecki.

B’Rock Orchestra powstała w Gandawie w 2005 r. z potrzeby odnowy i ożywienia w świecie muzyki dawnej. Jej członkowie – najlepsi międzynarodowi muzycy – specjalizują się w wykonawstwie historycznym. Wyróżnia ich otwartość i elastyczność repertuaru oraz gry. W swoich programach koncertowych B’Rock łączy znane barokowe kompozycje z mniej popularnym repertuarem muzyki XVII i XVIII w. Orkiestra prowadzi również śmiałą i innowacyjną działalność, w której muzyka dawna i współczesna spotykają się i wzajemnie wzbogacają. Formacja skupia się przede wszystkim na prawykonaniach nowych kompozycji napisanych na instrumenty dawne, ale znana jest również z międzygatunkowych projektów. Muzyka dawna w połączeniu ze sztuką teatralną, wizualną lub wideo również tkwi w DNA orkiestry.